شات كريت را ميتوان به عنوان بتن يا ملاتي كه از طريق شيلنگهاي لاستيكي حمل شده وبا استفاده از هواي فشرده و با سرعت زياد به سطح مورد نظر پاشيده ميشود،تعريف كردواولين كاربرد شاتكريت به سال ۱۹۰۹ ميلادي برميگردد كه درآن زمان تحت عنوان گونيت ناميده ميشد و به كمك دستگاهي موسوم به تفنگسيمان به كار ميرفت ودر سال ۱۹۱۴ براي اولين بار شاتكريت در يك معدنآزمايشي در ايالات متحده آمريكا مورد استفاده قرار گرفت. پس از آن اين سيستم براي پوشش سطوح سنگها و حفاظت آنها در برابر هوازدگي و گاه نيز بعنوان سيستم نگهداري موقتي به كار ميرفت در اين سال كارل اكلي دستگاهي براي پاشيدن مخلوط ماسه و سيمان ساخت و آنرا گانايت ناميد و بعدها نامهايي چون گان گريت، پنو كريت، بلاست كريت و جت كريت بكار برده شده است اما در سال ۱۹۳۰ واژه شاتكريت از طرف انجمن مهندسين راه و ساختمان آمريكا بكار برده شد و تاكنون مورد استفاده قرار ميگيرد.
مهم ترين مزاياي گروت ها اين است كه مكاني كه در آن گروت ريخته مي شود را كامل پر مي كند. چون گروت منبسط شونده خاصيت غير انقباضي دارد از گروت آماده جهت مصارف مختلفي مثل، زير صفحه ستون ها، آنكربلت ها، نصب ريل ماشين آلات، برينگ پل ها، بلت ها، ريل ها، حايل ها و ...استفاده مي شود. گروت ها به گونه اي طراحي شده اند كه توان جذب نيروهاي وارد و انتقال آن ها را به بخش زيركار داشته باشد براي مثال در هنگام نصب انواع ماشين آلات نيروهاي وارده از آن ها توسط گروت يا ملات به فنداسيون بتني منتقل مي شود. ملات ها و گروت ها باعث مقاومت هاي مطلوب و مطمئن و همچنين اتصال پايدار بين ملات يا گروت و سازها قرار گيرد و بر روي آن گروت يا ملات قرارگيرد از يك طرف و سطح زيركار از طرف ديگر مي شود. بطور كلي دو روش ملات ريزي يا گروت ريزي در داخل حفرات در محل اتصال آنكرو وجود دارد.
تعداد صفحات : 4